nice

اَلْحَمْدُ للَّهِ

اَلْحَمْدُ للَّهِ الْاَوَّلِ بِلا اَوَّلٍ کانَ قَبْلَهُ، ‌و‌ الْآخرِ بِلاآخِرٍ یَکُونُ بَعْدَهُ اَلَّذى قَصُرَتْ عَنْ رُؤیَتِهِ اَبْصارُ النَّاظِرینَ ‌و‌ عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ اَوْهامُ الواصِفینَ.  

سپاس ‌و‌ ستایش، خداى راست ‌که‌ ‌در‌ «اوّلیت»، ‌بى‌ آغاز ‌و‌ ‌در‌ «آخِریّت»، ‌بى‌ انجام (ازلى ‌و‌ ابدى) است. خدایى ‌که‌ دیده هاىِ بینندگان، ‌از‌ دیدارِ [جمالِ]او فرو مانده، ‌و‌ اندیشه ستایندگان، ‌در‌ وصفِ [کمالِ] ‌او‌ ناتوان است. 

الهی

الهی...با خاطری خسته...

دلی به تو بسته!دست از غیر تو شسته...

درانتظار رحمتت نشسته ام. میدهی کریمی، نمی دهی حکیمی...

می خوانی شاکرم میرانی صابرم...

الهی احوالم چنانست که می دانی و

اعمالم چنین است که می بینی

نه پای گریز دارم ونه زبان ستیز...

الهی مشت خاکی را چه شاید و از او چه برآید

و با او چه باید...

دستم بگیر یا الرحمن الراحمین

الهی

الهی ؛ اگر چه درویشم ولی داراتر از من کیست،

که تو دارایی منی...

الهی ، در،بسته نیست ، ما دست و پا بسته ایم...

الهی ، چون توانستم، ندانستم و

چون دانستم، نتوانستم 

الهی ، مقدور فرما آنچه ذبح می شود

نفسانیت ما باشد به پای ربانیت تو...